ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ >
Έλεγχος των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων
| Ο νέος κανονισμός για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ την 1η Μαΐου 2004 ταυτόχρονα με τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταρρυθμίζει σε βάθος το κανονιστικό πλαίσιο αναφοράς. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 139/2004 ενθαρρύνει πράγματι, ενισχύοντας ταυτόχρονα την αρχή της «ενιαίας θυρίδας», τη συμμετοχή των εθνικών αρχών ανταγωνισμού και απλοποιεί τη διαδικασία γνωστοποίησης και έρευνας. |
|---|
ΠΡΑΞΗ
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 139/2004 του Συμβουλίου, της 20ής Ιανουαρίου 2004, για τον έλεγχο των συγκεντρώσεων μεταξύ επιχειρήσεων («Κοινοτικός κανονισμός συγκεντρώσεων») (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)
ΣΥΝΟΨΗ
Πλαίσιο
Παρότι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν με την εφαρμογή του κανονισμού αριθ. 4064/89
μπορεί γενικά να θεωρηθούν θετικά, η αποκτηθείσα πείρα εδώ και δώδεκα
έτη από την εφαρμογή του κανονισμού αυτού, καθώς και η συζήτηση που
προκάλεσε η έκδοση του Πράσινου Βιβλίου του 2001 (
), αποδεικνύουν ότι το σύστημα μπορεί να βελτιωθεί.
Όντως, οι πολλές περιπτώσεις συγκεντρώσεων βιομηχανικών επιχειρήσεων με το σημερινό οικονομικό σύστημα έχουν καταστήσει πολύ πιο πολύπλοκη την οικονομική ανάλυση που πραγματοποιεί η Επιτροπή. Είναι πλέον ωστόσο αναγκαίο να γίνει πιο ελαστικό το σύστημα ελέγχου των συγκεντρώσεων. Ο κανονισμός για τις συγκεντρώσεις, που εκδόθηκε το 1989, στηριζόταν στην «αρχή της ενιαίας θυρίδας», που παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα αποκλειστικού ελέγχου κάθε σημαντικής διασυνοριακής συγχώνευσης. Από την πλευρά του, ο παρών κανονισμός, ενώ αποτρέπει την κοινοποίηση της ίδιας συγκέντρωσης σε περισσότερες αρχές του ανταγωνισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), επαναλαμβάνει την «αρχή της επικουρικότητας», σύμφωνα με την οποία η αρμόδια αρχή που έχει η δικαιοδοσία είναι η πλέον κατάλληλη για να εξετάσει και τη συγκεκριμένη συγκέντρωση.
Η μεταρρύθμιση του κανονισμού αριθ. 4046/89 αφορά στα ακόλουθα καινοτόμα στοιχεία:
τη διασαφήνιση του κριτηρίου ουσίας για την ανάλυση των συγκεντρώσεων,
- τον εξορθολογισμό των προθεσμιών κοινοποίησης με την εισαγωγή της δυνατότητας κοινοποίησης μιας πράξης πριν αυτή αποτελέσει αντικείμενο δεσμευτικής συμφωνίας μεταξύ των μερών, καθώς και τη κατάργηση της υποχρέωσης κοινοποίησης κατά την εβδομάδα κατά την οποία αυτή η δεσμευτική συμφωνία συνάπτεται,
- την απλούστευση του συστήματος παραπομπής από την Επιτροπή προς τις εθνικές αρχές ή αντιστρόφως,
- την ελαστικότερη εφαρμογή του χρονοδιαγράμματος των ερευνών με δυνατότητα παράτασης, κατά τρεις εβδομάδες, της προθεσμίας που διαθέτουν τα μέρη για να υποβάλουν τις λύσεις τους. κατόπιν δε συμφωνίας με τα μέρη, δυνατότητα παράτασης τεσσάρων εβδομάδων για να μπορέσει η Επιτροπή να προβεί σε διεξοδικό έλεγχο,
- την ενίσχυση των εξουσιών της Επιτροπής για τη διεξαγωγή έρευνας ώστε να μπορεί να συγκεντρώσει ευκολότερα τις πληροφορίες που χρειάζεται για να επιβάλει μεγαλύτερα πρόστιμα στις επιχειρήσεις που την παρεμποδίζουν.
Όσον αφορά το κριτήριο ουσίας για την ανάλυση των συγκεντρώσεων, ο παρών κανονισμός θεωρεί ότι το κριτήριο της «δεσπόζουσας θέσης», που αποτελεί το κριτήριο ουσίας που χρησιμοποιείτο μέχρι σήμερα, καθώς και εκείνο της «ουσιαστικής μείωσης του ανταγωνισμού», που χρησιμοποιείται από άλλα συστήματα δικαιοδοσίας, παρέχουν ιδιαίτερα συγκλίνοντα αποτελέσματα. Ο κανονισμός του 1989 βασιζόταν στην έννοια της «δεσπόζουσας θέσης», σύμφωνα με την οποία μία ή περισσότερες επιχειρήσεις θεωρείται ότι κατέχουν μια τέτοια « δεσπόζουσα θέση» όταν αυτές διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα να επηρεάσουν τις παραμέτρους του ανταγωνισμού, ιδίως τις τιμές, την παραγωγή, την ποιότητα της παραγωγής, τη διανομή, την καινοτομία, όπως και να περιορίσουν αισθητά τον ανταγωνισμό. Αυτό το κριτήριο θεωρεί σημαντικό το να είναι γνωστό εάν υπάρχει επαρκής ανταγωνισμός μετά τη συγκέντρωση έτσι ώστε οι καταναλωτές να διαθέτουν επαρκή επιλογή.
Αυτή η έννοια καλύπτει παρομοίως, σύμφωνα με την ερμηνεία που έδωσε γι' αυτή η Επιτροπή και οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες, τις περιπτώσεις δυοπωλίου (βλ. τις αποφάσεις του Δικαστηρίου στις υποθέσεις Kali και Salz/MdK και Gencor/Lonrho), καθώς και τις περιπτώσεις «συλλογικής δεσπόζουσας θέσης» ή ολιγοπωλίου (Airtours/First Choice). Ο παρών κανονισμός ολοκληρώνει αυτή την ερμηνεία και το κριτήριο ενσωματώνει τώρα όλα τα αντιανταγωνιστικά αποτελέσματα στις ολιγοπωλιακές αγορές όπου η επιχείρηση που προέκυψε από τη συγκέντρωση δεν είναι δεσπόζουσα υπό τη στενή έννοια του όρου. Το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού διευρύνεται στις καταστάσεις δυοπωλίου και ολιγοπωλίου που μπορούν να δημιουργήσουν ανταγωνιστικά προβλήματα (βλ. τις κατευθυντήριες γραμμές για την αξιολόγηση των «οριζοντίων συγκεντρώσεων» ή των συγκεντρώσεων μεταξύ ανταγωνιστών).
Πεδίο εφαρμογής
Ο κανονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις «συγκεντρώσεις κοινοτικής διάστασης». Μια «συγκέντρωση» θεωρείται ότι πραγματοποιείται όταν προκύπτει διαρκής αλλαγή ελέγχου:
- από τη συγχώνευση δύο ή περισσοτέρων επιχειρήσεων ή τμημάτων προηγουμένως ανεξαρτήτων επιχειρήσεων,
- από την άμεση ή έμμεση εξαγορά, από ένα ή περισσότερα άτομα( που κατέχουν ήδη τον έλεγχο τουλάχιστον μιας επιχείρησης ) ή από πολλές επιχειρήσεις που αποκτούν τον έλεγχο μιας ή περισσοτέρων άλλων επιχειρήσεων.
Οι πράξεις πολλαπλής συγκέντρωσης, που υπόκεινται στην μια ή στην άλλη ή που συνδέονται στενά, θεωρούνται ότι αποτελούν μια μόνη συγκέντρωση.
Μια συγκέντρωση αποκτά «κοινοτική διάσταση»:
- όταν ο συνολικός πραγματοποιηθείς κύκλος εργασιών σε παγκόσμιο επίπεδο από τον σύνολο των συγκεντρωθεισών επιχειρήσεων υπερβαίνει ποσό 5 δισεκατ. ευρώ και,
- όταν ο συνολικός κύκλος εργασιών στην ΕΕ από τουλάχιστον δύο επιχειρήσεις που αφορά η συγκέντρωση υπερβαίνει τα 350 εκατ. ευρώ, εκτός από την περίπτωση κατά την οποία μια από τις επιχειρήσεις αυτές πραγματοποιεί περισσότερο από τα δύο τρίτα του συνολικού κύκλου εργασιών της στην ΕΕ σε ένα μόνο κράτος μέλος.
Παρότι τα προαναφερθέντα ανώτατα όρια δεν έχουν επιτευχθεί, πρόκειται ωστόσο για συγκέντρωση κοινοτικής διάστασης, εάν:
- ο συνολικά πραγματοποιηθείς κύκλος εργασιών σε παγκόσμιο επίπεδο από όλες τις υπό εξέταση επιχειρήσεις ανέρχεται σε ποσό άνω των 2,5 εκατ. ευρώ,
- ο συνολικά πραγματοποιηθείς κύκλος εργασιών σε καθένα από τουλάχιστον τρία κράτη μέλη από όλες τις υπό εξέταση επιχειρήσεις υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ,
- ο συνολικά πραγματοποιηθείς κύκλος εργασιών σε καθένα από τουλάχιστον τρία κράτη μέλη, μεμονωμένα από τουλάχιστον δύο υπό εξέταση επιχειρήσεις υπερβαίνει τα 25 εκατ. ευρώ,
- ο συνολικά πραγματοποιηθείς κύκλος εργασιών στην ΕΕ μεμονωμένα από τουλάχιστον δύο υπό εξέταση επιχειρήσεις υπερβαίνει τα 100 εκατ. ευρώ, εκτός από την περίπτωση που καθεμία από τις υπό εξέταση επιχειρήσεις πραγματοποιεί πάνω από τα δύο τρίτα του κύκλου εργασιών της στην ΕΕ, σε ένα μόνο κράτος μέλος.
Παρά το γεγονός ότι είναι ο ταχύτερος, ο κύκλος εργασιών δεν αποτελεί το μόνο κριτήριο για να προσδιοριστούν οι συγκεντρώσεις ευρωπαϊκής διάστασης. Ένα άλλο κριτήριο, που καλείται κριτήριο του «τύπου 3+», προβλέπει μια αποκλειστική κοινοτική αρμοδιότητα της Επιτροπής όταν όλα τα κράτη μέλη ή τουλάχιστον τρία από αυτά διατυπώνουν αίτηση παραπομπής στην Επιτροπή. Σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση διευρυμένη σε 25 κράτη μέλη, η ενίσχυση της αρχής της ενιαίας θυρίδας, όπως τέθηκε σε εφαρμογή από τον παρόντα κανονισμό μέσω της νέας διαδικασίας κοινοποίησης, παρουσιάζει το μη αμελητέο πλεονέκτημα της απλοποίησης της διαδικασίας και της μείωσης των περιπτώσεων πολλαπλών γνωστοποιήσεων.
Ομοίως, υπάρχουν άλλα κριτήρια όπως το κριτήριο του κύκλου εργασιών και το κριτήριο του «τύπου 3+»: τα κριτήρια αυτά συνοδεύουν τώρα το νέο κριτήριο της παραπομπής στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Ένα κράτος μέλος μπορεί τώρα να πληροφορήσει την Επιτροπή για το γεγονός ότι μια συγκέντρωση, αν και «κοινοτικών διαστάσεων», επηρεάζει ή απειλεί να επηρεάσει σημαντικά τον πραγματικό ανταγωνισμό σε μια επιμέρους αγορά στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία παραπομπής, βλ. κατωτέρω). Σκοπός του συστήματος παραπομπής στις εθνικές αρχές ανταγωνισμού δεν είναι να εξασθενίσει την αρχή της «ενιαίας θυρίδας», αλλά να επιτρέψει την καλύτερη εξέταση του ανταγωνισμού για την αξιολόγηση των πιθανών αποτελεσμάτων.
12 Ο στόχος της εξέτασης αυτής είναι η εξακρίβωση του κατά πόσο συμβιβάζεται μια συγκέντρωση ευρωπαϊκής διάστασης με την κοινή αγορά, δηλαδή εάν η συγκέντρωση δημιουργεί ή ενισχύει δεσπόζουσα θέση η οποία παρεμποδίζει σημαντικά τον πραγματικό ανταγωνισμό στην αγορά.
Διαδικασία κοινοποίησης: Ενεχόμενες επιχειρήσεις και άτομα
Κατά γενικό κανόνα, οι συγκεντρώσεις κοινοτικής διάστασης πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή πριν από την πραγματοποίησή τους και μετά από τη σύναψη της σύμβασης, της δημόσιας προσφοράς αγοράς, ή της ανταλλαγής ή της εξαγοράς συμμετοχής στον έλεγχο.
Ωστόσο ο νέος κανονισμός, με στόχο τον ορθολογισμό των προθεσμιών κοινοποίησης των σχεδίων συγκεντρώσεων στην Επιτροπή, επιτρέπει την κοινοποίηση πριν από τη σύναψη της δεσμευτικής σύμβασης και καταργεί την υποχρέωση κοινοποίησης των πράξεων εντός προθεσμίας μίας εβδομάδας μετά τη σύναψη της σύμβασης. Τούτο θα παράσχει τη δυνατότητα όχι μόνο να καταστεί το σύστημα ελαστικότερο, αλλά και να διευκολυνθεί ο συντονισμός των ερευνών όσον αφορά τις συγκεντρώσεις με τα άλλα συστήματα δικαιοδοσίας.
Με σκοπό τον συντονισμό με τις αρμόδιες εθνικές αρχές, η παρούσα πρόταση εισάγει τη δυνατότητα για τα άτομα ή τις επιχειρήσεις τα οποία αφορά η συγκέντρωση, να ενημερώνουν την Επιτροπή, μέσω ενός αιτιολογημένου μνημονίου, πριν από την υποβολή της κοινοποίησης. Η διαδικασία αυτή, που καλείται προκοινοποίηση, παρέχει τη δυνατότητα στα μέρη να αποδείξουν στην Επιτροπή ότι η προτεινόμενη συγκέντρωση, η οποία καταλήγει σε συγκέντρωση με διασυνοριακή διάσταση, επηρεάζει τον ανταγωνισμό στην αγορά ενός κράτους μέλους. Εάν, εντός προθεσμίας 15 εργάσιμων ημερών που ακολουθούν τη λήψη του μνημονίου, το κράτος μέλος στο οποίο αναφέρεται η αιτιολογημένη αναφορά δεν εκφράσει την αντίθεσή του στην αίτηση παραπομπής της υπόθεσης, η Επιτροπή έχει στη διάθεσή της 25 εργάσιμες ημέρες από τη λήψη του αιτιολογημένου μνημονίου για να παραπέμψει ολόκληρη την υπόθεση ή μέρος αυτής στις αρμόδιες αρχές αυτού του κράτους μέλους ενόψει της εφαρμογής του εθνικού δικαίου ανταγωνισμού αυτού του κράτους.
Η ίδια διαδικασία εφαρμόζεται όταν ένα άτομο ή μια επιχείρηση επιθυμεί να επιστήσει την προσοχή της Επιτροπής στο διασυνοριακό αντίκτυπο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που μπορεί να έχει μια συγκέντρωση που δεν είναι κοινοτικής διάστασης. Σ' αυτή την περίπτωση, η αίτηση θεωρείται αποδεκτή εάν, εντός προθεσμίας 15 εργάσιμων ημερών μετά τη λήψη του αιτιολογημένου μνημονίου, η Επιτροπή δεν την έχει ρητώς απορρίψει. Εάν κανένα από τα σχετικά κράτη μέλη δεν εξέφρασε την αντίθεσή του, η συγκέντρωση θεωρείται ότι έχει κοινοτική διάσταση. Τούτο επιτρέπει στα ενδιαφερόμενα μέρη να τύχουν του ευεργετήματος της ενιαίας θυρίδας και να πραγματοποιήσουν την κοινοποίηση αποκλειστικά στην Επιτροπή, αντί σε τουλάχιστον τρία κράτη μέλη. Επιπλέον, αν και ήταν ήδη η περίπτωση με τον προηγούμενο κανονισμό, ένα κράτος μέλος μπορεί να παραπέμψει στην Επιτροπή την εξέταση μιας συγκέντρωσης εάν αυτή επηρεάζει τον ανταγωνισμό σημαντικά σε τουλάχιστον μία εθνική αγορά.
Το αιτιολογημένο αυτό μνημόνιο που διαβιβάζεται το συντομότερο δυνατό από την Επιτροπή σε όλα τα κράτη μέλη, παρέχει τη δυνατότητα της καλύτερης διεξαγωγής ερευνών. Λόγω της σχετικά πολύπλοκης διαδικασίας, η Επιτροπή δεσμεύεται να υποβάλει τη σχετική έκθεση στο Συμβούλιο πριν την 1η Ιουλίου 2009.
Η κίνηση της διαδικασίας: Η Επιτροπή
Η Επιτροπή αφού λάβει την κοινοποίηση, έχει διάφορες εξουσίες λήψης της απαραίτητης απόφασης για να κινήσει διαδικασία, να διενεργήσει έρευνες ή να επιβάλει κυρώσεις. Καταρχάς, διαπιστώνει με απόφαση κατά πόσον:
- η κοινοποιηθείσα συγκέντρωση διέπεται από τον παρόντα κανονισμό,
- η συγκέντρωση συμβιβάζεται με την κοινή αγορά,
- η συγκέντρωση κινεί σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά το συμβιβάσιμο.
Μια συγκέντρωση κοινοτικής διάστασης δεν μπορεί καταρχήν να πραγματοποιηθεί χωρίς προηγουμένως να κοινοποιηθεί ούτε και κατά τη διάρκεια τριών εβδομάδων μετά την κοινοποίησή της. Εάν αντίθετα, μια συγκέντρωση έχει ήδη πραγματοποιηθεί και έχει κηρυχθεί ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά, η Επιτροπή μπορεί να δώσει εντολή στις ελεγχόμενες επιχειρήσεις να ακυρώσουν τη συγκέντρωση ή να λάβουν οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέτρο ώστε να αποκατασταθεί η προηγούμενη από τη συγκέντρωση κατάσταση.
Η Επιτροπή μπορεί επίσης να επιβάλλει προσωρινά μέτρα όταν διαπιστώσει ότι μια κοινοποιηθείσα συγκέντρωση, αν και υπόκειται στον παρόντα κανονισμό, δεν προκαλεί σοβαρές αμφιβολίες συμβιβασιμότητας με την κοινή αγορά ή όταν μια απλή τροποποίηση θα αρκούσε για να καταστήσει τη συγκέντρωση συμβατή με την κοινή αγορά.
Αντιθέτως, όταν μια συγκέντρωση προκαλεί σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά το συμβιβάσιμο με την κοινή αγορά, η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει στα ενεχόμενα άτομα ή επιχειρήσεις να της παράσχουν επιπλέον στοιχεία και, κατά περίπτωση, να πραγματοποιήσει διεξοδικούς επιτόπου ελέγχους. Η Επιτροπή μπορεί ωστόσο να ζητήσει να επέλθουν οι αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε να καταστεί η εν λόγω συγκέντρωση συμβιβάσιμη με την κοινή αγορά.
Η Επιτροπή μπορεί, με απλή αίτηση ή με απόφαση, να ζητήσει από τα ενδιαφερόμενα μέρη να παράσχουν συμπληρωματικά στοιχεία, γνωρίζοντας ότι κάθε συγκεντρωμένη πληροφορία καλύπτεται από επαγγελματικό απόρρητο. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να ζητήσει τη διεξαγωγή ελέγχων. Με γραπτή εντολή, οι υπάλληλοι και τα λοιπά πρόσωπα που ορίζει η Επιτροπή μπορούν:
- να έχουν πρόσβαση στους χώρους, οικόπεδα και μέσα μεταφοράς,
- να ελέγχουν και να λαμβάνουν αντίγραφο των βιβλίων και των άλλων εγγράφων που έχουν σχέση με τη δραστηριότητα της επιχείρησης,
- να σφραγίζουν όλους τους τόπους, βιβλία ή έγγραφα που έχουν σχέση με την δραστηριότητα της επιχείρησης,
- να ζητούν σε κάθε εκπρόσωπο της επιχείρησης εξηγήσεις σχετικά με τα γεγονότα και τα έγγραφα που έχουν σχέση με τη δραστηριότητα της επιχείρησης.
Όταν μια επιχείρηση αντιτάσσεται σε έλεγχο, οι εντεταλμένοι υπάλληλοι μπορούν να απευθυνθούν στις αρχές του εκάστοτε κράτους μέλους για να λάβουν την κατάλληλη συνδρομή, εν ανάγκη και με χρήση των σωμάτων ασφαλείας. Με την ευκαιρία των ελέγχων, οι εντεταλμένοι υπάλληλοι δρουν τηρώντας την εθνική νομοθεσία.
Η Επιτροπή στον παρόντα κανονισμό καθιστά επίσης ελαστικότερο το χρονοδιάγραμμα των ερευνών όσον αφορά τις συγκεντρώσεις με την προσθήκη τριών επιπλέον εβδομάδων στην προθεσμία μετά την επιβολή διορθωτικού μέτρου (ήτοι συνολικά ενενήντα εργάσιμες ημέρες), πράγμα που αφήνει περισσότερο χρόνο για καλύτερη εξέταση των διορθωτικών μέτρων και διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη. Για να επιτρέψει μια ενδελεχή εξέταση, ο κανονισμός προβλέπει επιπλέον παράταση της προθεσμίας από τέσσερις σε τρεις εβδομάδες κατ' ανώτατο όριο ανάλογα με το εάν η αίτηση υποβλήθηκε από τα γνωστοποιούντα μέρη (ή από την Επιτροπή με τη σύμφωνη γνώμη των γνωστοποιούντων μερών) ή όταν οι επιχειρήσεις προτείνουν διαρθρωτικά μέτρα μετά την 54η εργάσιμη μέρα που ακολουθεί την έναρξη της ενδελεχούς εξέτασης.
Για να εξασφαλιστεί η τήρηση του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή δύναται να επιβάλει τις ακόλουθες κυρώσεις:
- Πρόστιμα:
Η Επιτροπή μπορεί να επιβάλει πρόστιμα μέχρι 1% του συνολικού κύκλου
εργασιών που έχει πραγματοποιήσει η επιχείρηση όταν εσκεμμένα ή από
ολιγωρία μια επιχείρηση παρέχει ανακριβή παραποιημένα, ατελή ή
εκπρόθεσμα στοιχεία. Η Επιτροπή μπορεί επίσης να επιβάλει πρόστιμο όταν
έχουν ανοιχθεί οι σφραγίδες που έχουν επιτεθεί κατά τον έλεγχο.
Η Επιτροπή έχει δυνατότητα να επιβάλει πρόστιμο μέχρι 10% του συνολικού κύκλου εργασιών που έχει πραγματοποιήσει η επιχείρηση όταν εσκεμμένα ή από ολιγωρία μια επιχείρηση παραλείπει να ανακοινώσει τη συγκέντρωση, πριν από την πραγματοποίησή της, πραγματοποιεί τη συγκέντρωση κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος κανονισμού ή αντιτάσσεται σε απόφαση της Επιτροπής. - Χρηματικές ποινές: Η Επιτροπή μπορεί να επιβάλει χρηματικές ποινές μέχρι 5 % του συνολικού μέσου ημερησίου κύκλου εργασιών της επιχείρησης ανά εργάσιμη ημέρα υπερημερίας σε σχέση με την ημερομηνία που έχει καθορίσει η Επιτροπή στην απόφασή της παροχής στοιχείων, ελέγχου ή άλλου.
Η Επιτροπή πριν από κάθε απόφαση όσον αφορά το συμβιβάσιμο, το ασυμβίβαστο ή τον καθορισμό προστίμων ή χρηματικών ποινών συμβουλεύεται μια συμβουλευτική επιτροπή που αποτελείται από εκπροσώπους των αρχών των κρατών μελών. Το Δικαστήριο μπορεί να καταργήσει, μειώσει ή αυξήσει το επιβληθέν πρόστιμο ή χρηματική ποινή.
Διαδικασία παραπομπής: Η Επιτροπή και οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών
Για να εξεταστεί μια δεδομένη συγκέντρωση από την πλέον κατάλληλη αρχή δηλαδή την πλέον αρμόδια, καθορίζεται η απλούστευση της διαδικασίας παραπομπής στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.
Ο προσδιορισμός των περιπτώσεων συγκεντρώσεων που έχουν διασυνοριακό αντίκτυπο εξασφαλιζόταν μέχρι στιγμής με την εφαρμογή του κριτηρίου του κύκλου εργασιών και του κριτηρίου «τύπου 3+» (δηλαδή, της αποκλειστικής κοινοτικής αρμοδιότητας όταν όλα τα κράτη μέλη ή τουλάχιστον τρία από αυτά διατυπώσουν αίτηση παραπομπής). Τα δύο αυτά κριτήρια που επιτρέπουν πολύ γρήγορα να προσδιοριστεί κατά πόσον μια συγκέντρωση υπάγεται στην αρμοδιότητα των κρατών μελών ή της Επιτροπής, απεδείχθη ότι είναι ανεπαρκή. Ο παρών κανονισμός εισάγει, ως εκ τούτου, ένα νέο κριτήριο της παραπομπής στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.
Σύμφωνα με την αντιμετώπιση αυτή, ένα κράτος μέλος μπορεί εντός προθεσμίας 15 εργασίμων ημερών από τη λήψη αντιγράφου της κοινοποίησης, ιδία πρωτοβουλία ή με πρωτοβουλία της Επιτροπής, να δηλώσει ότι μια συγκέντρωση επηρεάζει σημαντικά τον πραγματικό ανταγωνισμό σε μια αγορά στο εσωτερικό αυτού του κράτους. Η εν λόγω αγορά του προϊόντος ή της υπηρεσίας πρέπει να παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ξεχωριστής αγοράς χωρίς ωστόσο να αποτελεί ουσιαστικό τμήμα της κοινής αγοράς. Η Επιτροπή διαθέτει 65 εργάσιμες ημέρες μετά τη λήψη της κοινοποίησης της συγκέντρωσης για να αποφασίσει εάν θα εξετάσει η ίδια την υπόθεση σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό ή θα παραπέμψει την υπόθεση ή μέρος αυτής στις αρμόδιες αρχές του συγκεκριμένου κράτους μέλους (ελλείψει απόφασης, η υπόθεση θεωρείται ότι έχει παραπεμφθεί στο συγκεκριμένο κράτος μέλος).
Αντιθέτως, είναι πιθανόν ένα κράτος μέλος να ζητήσει από την Επιτροπή να εξετάσει μία συγκέντρωση η οποία μολονότι δεν έχει κοινοτική διάσταση εμποδίζει σημαντικά το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών και απειλεί να επηρεάσει σημαντικά τον ανταγωνισμό στην επικράτεια του κράτους μέλους ή των κρατών μελών που υποβάλλουν αυτή την αίτηση. Η Επιτροπή πληροφορεί με τη σειρά της τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών και τις ενεχόμενες επιχειρήσεις και χορηγεί προθεσμία 15 εργάσιμων ημερών, ώστε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος να συνυπογράψει την αρχική αίτηση. Εάν τέλος, η Επιτροπή δεν έχει λάβει απόφαση παραπομπής ή άρνησης της παραπομπής, θεωρείται ότι έχει εκδώσει απόφαση σύμφωνη με την αίτηση.
Κατά γενικό κανόνα, η Επιτροπή κινεί όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο παρών κανονισμός σε στενή και συνεχή συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές ανταγωνισμού των κρατών μελών. Αναλαμβάνει π.χ. την υποχρέωση να διαβιβάσει εντός προθεσμίας τριών εργασίμων ημερών στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών αντίγραφο των κοινοποιήσεων, καθώς και, το συντομότερο δυνατό τα σημαντικότερα στοιχεία που έχει λάβει. Για περισσότερη αποτελεσματικότητα στο μέλλον, προβλέπεται στον κανονισμό η δυνατότητα οι αρμόδιες αρχές και η Επιτροπή να διοργανώσουν ένα ανεπίσημο «δίκτυο» για να καταστεί η διαδικασία περισσότερο αποτελεσματική.
Ο παρών κανονισμός, εφαρμόζεται από 1ης Μαΐου 2004 και έχει καταργεί τους κανονισμούς (ΕΟΚ) αριθ. 4064/89 και 1310/97.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
| Πράξη | Θέση σε ισχύ | Μεταφορά στα κράτη μέλη | Επίσημη Εφημερίδα |
|---|---|---|---|
| Κανονισμός 139/2004 [έγκριση: συναπόφαση CNS/2002/0296] | 01.04.2004 | - | Επίσημη Εφημερίδα L 024, 29.01.2004 |
Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 21.02.2007
Το παρόν δελτίο σύνθεσης διατίθεται για ενημέρωση. Το συγκεκριμένο δελτίο δεν έχει ως σκοπό να ερμηνεύσει ή να αντικαταστήσει το έγγραφο αναφοράς, που παραμένει η μόνη δεσμευτική νομική βάση.