Αμέσως προέκυψε η ανάγκη να βρεθεί άλλη δραστηριότητα για τον κ. Ρέστα, ο οποίος δεχόταν και την πίεση από τον πατέρα του, που συχνά του έλεγε "δεν βλέπεις ότι γέρασα κι' αρρώστησα και δεν μπορώ άλλο να δουλεύω για να πληρώνω τις αποτυχίες σου", "έλα ν' αναλάβεις τα πρόβατα, αφού τα καταφέρνεις, να χορτάσεις λεφτά και να μη σε κυνηγάνε οι Τράπεζες". Στις προτροπές του πατέρα του απαντούσε "εγώ το τσομπάνη δεν τον κάνω άλλο. Θα πουλήσω το κοπάδι και το εστιατόριο και θα κάνω ξενοδοχείο στη Θάσο". ο κ. Ρέστας ανέφερε τις συζητήσεις με τον πατέρα του στο Νικολαϊδη, ο οποίος απαντούσε συνεχώς "τι ξέρεις από ξενοδοχεία; Φαίνεται να βγάζει λεφτά, βγάζει όμως; Αλλά και να ξαναγίνεις βοσκός, δε σε βλέπω να αντέχεις για πολύ".
Τέτοιες συζητήσεις κατέληγαν σε αδιέξοδο, μέχρι που βρέθηκε αγοραστής για το εστιατόριο στην τιμή των 500.000€, που κάλυπτε όλες τις υποχρεώσεις (Τράπεζες, πρόστιμα ΙΚΑ και Υγειονομικού) και άφηνε ένα καθαρό υπόλοιπο 200.000€, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κεφάλαιο άλλης επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Η μεταβίβαση του εστιατορίου έγινε με ταχύτατους ρυθμούς, με αποτέλεσμα ο Βαγγέλης να βρεθεί με μετρητά 200.000€, ένα κοπάδι 580 προβάτων και βαθιά αντιπάθεια για την επιστροφή του στην κτηνοτροφία. Ο κυρ Γιώργος κάθε μέρα του έλεγε "είδες, που δεν ήθελες τα πρόβατα; πρώτη φορά σε βλέπω να έχεις λεφτά και να μη κρύβεσαι από αυτούς που χρωστάς. Έτσι κι' αλλιώς άλλοι τα βόσκουν, άλλοι τ' αρμέγουν, άλλοι τα κουρεύουν, εσύ μια βόλτα κάνεις και βγάζεις λεφτά".
Ο Νικολαϊδης, που προσλήφθηκε αμέσως από το νέο ιδιοκτήτη του εστιατορίου, ένα πρωϊ του Οκτωβρίου που είχε αργία (ρεπό) πήγε και βρήκε το Βαγγέλη. "άκουσε αφεντικό", του είπε, "το εστιατόριο είναι μια χαμένη υπόθεση. Αργά ή γρήγορα θα κλείσει και θα βρεθώ χωρίς δουλειά. Εσύ έχεις λεφτά έχεις και δουλειά, που δεν τη θέλεις. Είσαι να κάνουμε κάτι μαζί;".
Συμφώνησαν να ξαναβρεθούν στην αργία της επόμενης εβδομάδας και να συζητήσουν τις ιδέες που θα τους ερχόταν, στο μεταξύ.
Η νέα συνάντηση ξεκίνησε από το Βαγγέλη. "Είδα το Χρήστο, τον ξάδερφό μου. Τελείωσε το Στρατό και δεν έχει δουλειά. Κι' αυτός ψάχνει κάτι να κάνει. Τι να κάνει όμως; Μόνο το Λύκειο τελείωσε, έμαθε κι' αγγλικά, δούλεψε και στα πρόβατα, τώρα ψάχνει κανένα σεμινάριο... Του είπα για τη συζήτησή μας και έδειξε ενδιαφέρον. Ιδέες όμως δεν έχω. Είπα στον πατέρα μου να πουλήσουμε το κοπάδι και να πάρουμε το Κυλικείο του Νοσοκομείου και παρά λίγο να με σκοτώσει. Εσύ έχεις καμιά ιδέα;"
Η απάντηση του Πέτρου ήταν: "Το Χρήστο τον γνωρίζω. Είναι εργατικός και έξυπνος. Αν θέλει, μπορούμε οι τρεις μας να κάνουμε μια δουλειά που να μας ταιριάζει. Εσύ έχεις λεφτά να επενδύσεις, εγώ είμαι καλός στα οργανωτικά, ο Χρήστος θέλει ν' αποκτήσει γνώσεις που θα του δώσουν τη δυνατότητα να γίνει κάποιος. Εσύ γνωρίζεις την κτηνοτροφία και την αγορά και έχεις ζωϊκό κεφάλαιο, εγώ θέλω να ξεφύγω από την αβεβαιότητα απασχόλησης, ο Χρήστος έχει χρόνο. Λέω να κάνουμε ένα τυροκομείο".
Συμφώνησαν να ξαναβρεθούν οι τρεις, την επόμενη εβδομάδα, με συγκεκριμένες προτάσεις.
Στη συνάντηση αυτή, πρώτος πήρε το λόγο ο Χρήστος: "Αν πρόκειται να κάνουμε τυροκομική μονάδα, εγώ θα πάω ένα χρόνο στο Μέτσοβο, που έχει Σχολή Τυροκομίας, να μάθω περισσότερα και πιο συστηματικά από αυτά που έμαθα από τη μάνα μου. Μπορεί να μη γίνω συνέταιρος, μου φτάνει να έχω μια σταθερή δουλειά." Στη συνέχεια μίλησε ο Βαγγέλης: "Μίλησα με τον πατέρα μου. μου είπε ότι αν κάνω τυροκομείο, θα μου δώσει 300.000€, αρκεί να μη πουλήσω το κοπάδι, αφού, είπε, καλό είναι να έχω κάποια πρώτη ύλη που να γνωρίζω την ποιότητά της. Εγώ απάντησα ότι θα κρατήσω το κοπάδι, αλλά μόνο εφόσον κάνω ένα σοβαρό και σύγχρονο τυροκομείο. Είχε αντιρρήσεις, αλλά συμφώνησε. Αυτός συμφώνησε, εμένα ζώσαν τα φίδια. Πως θ' αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες εταιρίες;"
Ο Πέτρος, ύστερα από αρκετή σκέψη, είπε: "Αν πιστέψουμε ότι θα κάνουμε κάτι σημαντικό μόνο οι τρεις μας, πάμε για σίγουρη αποτυχία. Με 200.000€ που έχεις Βαγγέλη, μπορούμε να πάρουμε τα μηχανήματα και να τα εγκαταστήσουμε στην αποθήκη σου, που είναι άδεια και κατάλληλη. Έτσι θα μπορούμε να παράγουμε τυρί και να το πουλάμε στη λαϊκή. Στα Super Market, για να πουλάμε, πρέπει να διαθέτουμε πιστοποιητικά ποιότητας, ειδικές συμφωνίες, συμβάσεις με γαλακτοπαραγωγούς, ψυγεία, ημερομηνία λήξης, διαφήμιση... Εγώ δεν επαρκώ για να κάνω πλήρες σχέδιο, χρειαζόμαστε ειδικούς συμβούλους, που κάποιους γνωρίζω. Θα τους πληρώσουμε, βέβαια. Αλλά αυτό που πρέπει να καθορίσουμε είναι αυτό που θα περιμένουμε να μας παραδώσουν".
Τα στοιχεία της αξιολόγησης της
επιχειρηματικής ιδέας
Τα στοιχεία της αξιολόγησης της
επιχειρηματικής ομάδας
Τα στοιχεία της ενότητας του Marketing
Τα
στοιχεία της ενότητας των Εγκαταστάσεων
Τα στοιχεία της ενότητας της Τεχνολογίας
Τα στοιχεία της ενότητας της Χρηματοδότησης
Τα στοιχεία της ενότητας της Διοίκησης
Τα στοιχεία της ενότητας της Προβολής
Τα στοιχεία της ενότητας της Εκπαίδευσης
Τα στοιχεία της ενότητας του προσδιορισμού
του μεγέθους της αγοράς
Ο σπουδαστής
πρέπει να παραδώσει σε ηλεκτρονική μορφή όλα τα έγγραφα της επιθυμητής
επεξεργασίας σε Excel ή Word, όπως αυτά ζητούνται.