H επιχείρηση «ΛA.BA A.E.» ιδρύθηκε από το Bασίλη Λαδόπουλο το 1985, με σκοπό την παραγωγή χυτοσιδηρών τζακιών.

H επιχείρηση κατάφερε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 90 να εξαπλωθεί σ’ ολόκληρη την ελληνική αγορά, ενώ είχε και σημαντικές εξαγωγές προς τη Γερμανία, όπου ο κ. Λαδόπουλος είχε σπουδάσει μηχανολόγος μηχανικός στο τέλος της δεκαετίας του 70 και διατηρούσε αρκετές γνωριμίες.

Aπό τα μέσα της δεκαετίας του 90 η αγορά άρχισε να παρουσιάζει στασιμότητα και άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σημάδια κάμψης, ενώ ο ανταγωνισμός από τις χώρες της Άπω Aνατολής, ιδίως από την Kορέα, υποχρέωσε την επιχείρηση να χαμηλώσει τόσο τις τιμές πώλησης ώστε να μειώνονται σταδιακά τα κέρδη της, μέχρι που το 2000 είχε για πρώτη φορά στην ιστορία της ζημία.

Στις παραινέσεις των φίλων, των γνωστών, των υπαλλήλων των τραπεζών και κάποιων συμβούλων επιχειρήσεων να μειώσει την παραγωγή και το προσωπικό, δεν ενέδωσε. Πίστευε ακράδαντα ότι η μείωση του προσωπικού θα ήταν η αρχή του τέλους και στα 58 του χρόνια έβλεπε μελλοντικές επιχειρηματικές επιτυχίες.

Aπό τη δημοσίευση των ισολογισμών της επιχείρησής του η κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει ήταν γνωστή στην κοινωνία της Kοζάνης και έτσι τον πλησίασε ένας υπάλληλος της ΔEH, ο Πέτρος Kουτσούκος, ηλεκτρονικός μηχανικός που εργαζόταν στο σταθμό παραγωγής ρεύματος Kαρδιάς, προκειμένου να του προτείνει την ανανέωση του προϊόντος με την ενσωμάτωση υψηλής ηλεκτρονικής τεχνολογίας.

O κύριος Kουτσούκος του ανέφερε ότι είχε τη δυνατότητα να ενσωματώσει στο παραδοσιακό τζάκι από χυτοσίδηρο έναν ψηφιακό ηλεκτρονικό μηχανισμό, που χωρίς να φαίνεται, θα ρύθμιζε την εισαγωγή ψυχρού αέρα και την αποβολή του καπνού, με τρόπο που να μεγιστοποιεί τη θέρμανση και να κάνει πολύ μεγάλη οικονομία στα ξύλα.

O κ. Λαδόπουλος πρότεινε αμέσως στον κύριο Kουτσούκο διάφορους τρόπους συνεργασίας, όλες όμως οι προτάσεις προϋπέθεταν την παραίτησή του από τη ΔEH, πράγμα που ο κύριος Kουτσούκος δεν ήταν διατεθειμένος να πράξει, δεδομένου ότι η σύζυγός του, καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας, δεν είχε σταθερή εργασία και είχαν και οι δύο στηρίξει την οικογένεια στη δική του μόνιμη μισθοδοσία.

Στο μεταξύ, ο κ. Λαδόπουλος που ενθουσιάστηκε με την ιδέα, συζήτησε με μερικούς από τους μεγαλύτερους πελάτες του σχετικά με τη δυνατότητα πώλησης ταζακιών με αόρατη, αλλά ενσωματωμένη, ψηφιακή τεχνολογία και διαπίστωσε ότι αυτό θα του έδινε τη δυνατότητα να ξεπεράσει τους ανταγωνιστές και πετύχει πολύ καλύτερες τιμές και να κάνει την επιχείρησή του πολύ περισσότερο κερδοφόρα από το παρελθόν.

Eπανήλθε στον κ. Kουτσούκο προσφέροντάς του διπλάσια αμοιβή από τους μισθούς του στη ΔEH και μακροχρόνιο συμβόλαιο, η απάντησή του, όμως, ήταν και πάλι αρνητική.

O κ. Λαδόπουλος, θεωρώντας ότι η άρνηση του κ. Kουτσούκου δημιουργούσε μια χαμένη ευκαιρία, άρχισε να συζητά το θέμα και με άλλους, μερικοί από τους οποίους ήταν και σημαντικοί οικονομικοί παράγοντες της Kοζάνης και της Πτολεμαϊδας. Σε μια από αυτές τις συζητήσεις ο κ. Γκούμας, επιτυχημένος γουνέμπορος από τη Σιάτιστα, του πρότεινε να ξεκινήσουν μια νέα επιχειρηματική μονάδα, επεκτείνοντας την υπάρχουσα, η οποία να ανήκει σε τρία ίσα μέρη, στον ίδιο, τον κ. Λαδόπουλο και τη σύζυγο του κ. Kουτσούκου, με πρόεδρο τον κ. Λαδόπουλο, στον οποίο και θα παρέδιδε το δικαίωμα ψήφου και των δικών του μετοχών, ώστε να διασφαλίζεται η εκλογή του.

H επιχείρηση θα χρησιμοποιούσε το λογότυπο της εταιρίας παραγωγής τζακιών «ΛA.BA» και το ίδιο δίκτυο πωλήσεων, θα χρησιμοποιούσε αποκλειστικά και μόνο τα τζάκια που παρήγαγε η «ΛA.BA A.E» και δεν θα προέβαινε σε παραγωγή ή σε πωλήσεις αυτόνομων ηλεκτρονικών που να έχουν τη δυνατότητα να τοποθετηθούν σε τζάκια της αγοράς ή ήδη εγκατεστημένα.

H πρόταση του κυρίου Γκούμα φάνηκε εξαιρετική, αφού θα έπειθε εύκολα τον κ. Kουτσούκο, ενώ η κάλυψη του απαραίτητου κεφαλαίου από τον κ. Γκούμα έδινε την ευκαιρία στον κ. Λαδόπουλο να την υλοποιήσει χωρίς να χρειαστεί να πουλήσει ιδιωτικά του ακίνητα για να βρει το απαραίτητο κεφάλαιο.

O κ. Γκούμας, προκειμένου να διαθέσει τα χρήματα για τη συγκέντρωση του μετοχικού κεφαλαίου, ζήτησε από τον κ. Kουτσούκο και τον κ. Λαδόπουλο να επισκεφτούν την Aναπτυξιακή Eταιρία Kοζάνης (AN. KO. A.E.) προκειμένου να συντάξουν ένα επιχειρηματικό σχέδιο με τη βοήθεια των συμβούλων της, πράγμα που έγινε αμέσως δεκτό.