Η σταδιακή αντικατάσταση των καλλιεργειών έντασης εργασίας με δημητριακά, δημιούργησε μια υπερβάλλουσα προσφορά καλαμποκιού, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως ως ζωοτροφή.
Μια ομάδα νέων επιχειρηματιών, παρακολουθώντας τα μαθήματα της Σχολής Επιχειρηματία που διοργανώνει το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Σερρών, αποφάσισε να διερευνήσει τη δυνατότητα επεξεργασίας του καλαμποκιού, ώστε να καταλήγει και σε άλλες χρήσεις, εκτός της ζωοτροφής.
Στις εβδομαδιαίες τους συναντήσεις διατύπωσαν μια σειρά από τέτοιες χρήσεις, που συνοπτικά παρουσιάζονται παρακάτω:
Παραγωγή αμύλου, με τελικό προϊόν την ξυλόκολλα που χρησιμοποιείται στην επιπλοποιία.
Σύνθλιψη και παραγωγή μαγειρικού καλαποκέλαιου και φυτικού βουτύρου.
Σύνθλιψη και παραγωγή καλαμποκελαίου ως λιπαντικού.
Επιχειρηματικές ιδέες για την παραγωγή προβρασμένου καλαμποκιού και συσκευασίας καλαμποκιού για pop-corn, απορρίφτηκαν, επειδή διαπιστώθηκε απροθυμία των καλλιεργητών να συνάψουν συμβόλαια καλλιέργειας των ειδικών ποικιλιών που απαιτούνται, παρά το γεγονός ότι υπάρχει έντονη ζήτηση, κυρίως από το εξωτερικό, αλλά και η ανερχόμενη εσωτερική ζήτηση, δείχνουν εξαιρετική ελκυστικότητα.
Στη συνέχεια εξήτασαν τη χρηματοδοτική τους δυνατότητα, προκειμένου να διαπιστώσουν κατά πόσο είναι σε θέση να δημιουργήσουν επιχείρηση τέτοιου μεγέθους, που να είναι ανταγωνιστική η ποιότητα και η τιμή του τελικού προϊόντος. Διαπίστωσαν ότι είναι σε θέση να συγκεντρώσουν ένα κεφάλαιο της τάξης των 150.000€, χωρίς να διαταράξουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, ενώ εκτίμησαν ότι αν δημιουργήσουν Α.Ε. με δημόσια εγγραφή και ανάδοχο τη Συνεταιριστική Τράπεζα Σερρών, το μετοχικό κεφάλαιο μπορεί άνετα και γρήγορα να φτάσει τα 2.000.000€.
Η εκτίμηση του κόστους για κτίρια και μηχανολογικό εξοπλισμό, για την περίπτωση αμυλόκολλας, φτάνει τις 850.000€, για την περίπτωση απελαίωσης και υδρογόνωσης, το 1.350.000€, ενώ η απελαίωση και η κλασματική απόσταξη απαιτεί εγκαταστάσεις κόστους 5.500.000€.
Το σημείο ισορροπίας (break even point), με τις υπάρχουσες τιμές στην αγορά, απαιτεί πωλήσεις 5.000 τόνων ετησίως, και στις τρεις περιπτώσεις.
Ο ανταγωνισμός, τόσο στην περίπτωση της αμυλόκολλας, όσο και στην περίπτωση του καλαμποκελαίου και του φυτικού λίπους, χαρακτηρίζεται από ολιγοπώλιο, ενώ είναι άγνωστος στην περίπτωση των λιπαντικών, αφού λίγες μόνο επιχειρήσεις παράγουν τέτοια είδη και τα προϊόντα τους δεν έρχονται στη χώρα μας. Με πρότυπο την αγορά της Βραζιλίας, υπολογίζεται ότι οι τιμές των φυτικών λιπαντικών μπορούν να είναι μέχρι και 40% υψηλότερες των αντίστοιχων πετροχημικών, ενώ δεν παρατηρήθηκαν (στη Βραζιλία) έντονες αντιδράσεις των κολοσσών του πετρελαίου, αφού η αγορά που κατέκτησαν τα φυτικά λιπαντικά δεν ξεπερνά το 5% της συνολικής κατανάλωσης και μάλιστα μόνο στην αγορά των πολυτελών αυτοκινήτων. Κανένα μερίδιο δεν κατακτήθηκε στη βιομηχανική αγορά (φορτηγά, λεωφορεία, εργαλειομηχανές εργοστασίων).
Από όλους επισημάνθηκε η ανάγκη να ληφθούν υπόψη:
Η κοινή Αγροτική Πολιτική και οι αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων και την απελευθέρωση του Διεθνούς Εμπορίου.
Οι πολιτικές για την ενέργεια και το περιβάλλον.
Οι προτεραιότητες των αναπτυξιακών Νόμων.
Οι διακυμάνσεις των τιμών του αργού πετρελαίου και η αβεβαιότητα της αγοράς.
Η πολιτική περιορισμού του αγροτικού τομέα.
Οι προβλέψεις για τις δημογραφικές εξελίξεις, που σχετίζονται με την εξέλιξη του αγροτικού τομέα.
Το ενδεχόμενο να στραφεί το ενδιαφέρον των κολοσσιαίων πετροχημικών επιχειρήσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με αποτέλεσμα την εύκολη εξαγορά της ενισχυμένης πλειοψηφίας, με στόχο την εκ νέου μονοπώληση των "καθαρών" καυσίμων και λιπαντικών.
Το ενδεχόμενο να περιοριστεί δραστικά η χρήση του ΙΧ, είτε εξαιτίας της δραματικής ανόδου της τιμής των καυσίμων, είτε εξαιτίας απαγορεύσεων της κυκλοφορίας τους.
Σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί το απαιτούμενο χρηματικό κεφάλαιο, ώστε οι αγρότες - προμηθευτές να εισπράττουν την αξία του προϊόντος τους, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον σύντομα, ενώ φαίνεται απαραίτητο να δίνονται μακροχρόνιες και αβέβαιες (σε ένα ποσοστό) πιστώσεις στους αγοραστές, αφού το Τραπεζικό σύστημα δεν δείχνει προθυμία να χρηματοδοτήσει το απαιτούμενο κεφάλαιο κίνησης.
Επισημάνθηκε, επίσης, ότι οι προμηθευτές αναλαμβάνουν τον επιχειρηματικό κίνδυνο να μην είναι επιτυχημένη η καλλιέργεια για την οποία επενδύουν σε σπόρους, οργώματα, λιπάνσεις, ραντισμούς, ποτίσματα και λοιπά καλλιεργητικά έξοδα, με αβέβαιη την απόδοση της επένδυσής τους. Για το σκοπό αυτό, προσπαθούν να μειώσουν και την αβεβαιότητα της διάθεσης του προϊόντος τους.
Τέλος, επισημάνθηκε ότι η παραγωγή φυτικών λιπαντικών απαιτεί, είτε την αγορά δικαιωμάτων χρήσης παραγωγικής διαδικασίας άλλων, είτε την ερευνητική δράση για τη δημιουργία νέας τεχνογνωσίας.
Ο σπουδαστής πρέπει να παραδώσει σε ηλεκτρονική μορφή όλα τα έγγραφα της επιθυμητής επεξεργασίας σε Excel ή Word, όπως αυτά ζητούνται.